Zaterdagavond. Familie bezocht, wandeling over Strijp S, briljant ijsje gegeten bij Intelligentia en nu met Guk op schoot. Alles lijkt weer normaal, China en Tajikistan heel ver weg. Verbazend hoe ‘gewoon’ het is om mijn familie weer te zien. Heel prettig verbaasd was ik toen niet alleen Christine me in Maastricht kwam ophalen, maar samen met Ties. En later Connie, Alwin en ook Bettie me gezelschap kwamen houden op de laatste etappe naar huis; heerlijk om zo in een groepje thuis te komen en met een flesje bruiswijn te kunnen klinken op een behouden thuiskomst.
De afgelopen dagen waren even wennen aan de thuisomgeving en het geregel om van alles weer aan te zetten, reparaties aan fietsen en huisraad en dakgoot schoonmaken. Vandaag zakt de eerste onrust weer wat en begin ik me dus thuis te voelen.
Om af te kicken zal ik de komende weken weer wat vaker op de/een fiets zitten. Er zitten nog wat projecten in de planning zoals Vogezen offroad en Mont Ventoux onroad. De teller staat dit jaar tot nu toe dus op 16.666, zoals Maurice scherp opmerkte! Een duivelse afstand alles bij elkaar 😉 En op naar de twintigduizend?
Welkom thuis! Wat een avontuur en wat een prestatie. Petje af.
Welkom thuis!
En nog veel fietsplezier met de komende fietsavonturen! Je bent iig al ingefietsf 😉
Groetjes Mark en Hanneke
Wauw!!!
Groet, Paul
Hoi Bert, Welkom thuis. We moeten maar eens bijpraten. Misschien tijdens een rondje fietsen? Zaterdag heb ik wel tijd. Kijk met een scheef oog ook naar de mh2d. Maasr kan alleen zaterdag. Hopelijk komen we tot een afspraak. Groeten Peter
Verzonden vanaf mijn Samsung Galaxy-smartphone.